روش های کشت میکروارگانیسم
شمارش میکروب ها در محیط های کشت جامد بر اساس توانایی برخی از میکروارگانیسم ها در تشکیل کلنی روی سطح محیط های کشت جامد یا درون آنها می باشد که با استفاده از چشم غیر مسلح (بدون میکروسکوپ) و با وسایل بزرگنمایی ساده مانند پرگنه شمار قابل تشخیص و شمارش است. قابل توجه این که روش کشت میکروارگانیسم های بی هوازی با هوازی متفاوت است.
روی تشتک های دارای محیط کشت شماره نمونه، رقت، تاریخ و اطلاعات لازم باید درج شود.
برای اطمینان از به دست آوردن تعداد مناسبی از کلنی در تشتک ها باید رقت های مناسب انتخاب شود.
برای انتقال رقت ها به محیط های کشت باید از پیپت های سترون جدا استفاده کرد.
در شمارش میکروبی مواد غذایی برای هر رقت دو تشتک باید مورد استفاده قرار گیرد.
دستورالعمل آماده سازی، تهیه و کنترل کیفی محیط های کشت
محیط هاي کشت نقش اساسی را در آزمایشگاه میکروب شناسی ایفا می کنند و به طور گسترده اي جهت جداسازي، تعیین هویت و آنتی بیوگرام میکروارگانیسم هاي بیماري زا به کار می روند.
بسیاري از آزمایشگاه ها به طور روتین محیط هاي کشت مورد نیاز براي مصارف تشخیصی و تحقیقاتی را خودشان تهیه می نمایند.
با این همه براي اطمینان از این که محیط هاي کشت، کیفیت خوب و نتایج مطلوبی دارند، باید روش هاي کنترل کیفی مناسبی به کار گرفته شود.
براي رسیدن به این هدف باید در تهیه و مصرف محیط هاي کشت دستورالعمل های استاندارد در نظر گرفته شود.
کیفیت محیط هاي کشت به طور مستقیم به کیفیت مواد خام مورد استفاده در تهیه آنها بستگی دارد.
طول عمر محیط هاي کشت تهیه شده به نوع اجزاء تشکیل دهنده محیط، نحوه نگهداري و ذخیره سازي آنها بستگی دارد.
تمامی محیط هاي کشت باید دور از نور نگهداري شوند. تابش نور به محیط هاي کشت موجب تشکیل مواد باکتریوستاتیک و باکتریساید مانند پراکسیداز می گردد.
طول عمر اغ لب محیط هاي کشت پلیتی در دماي 4 درجه سانتی گراد یک هفته می باشد ، ولی اگر در داخل کیسه هاي پلاستیکی به گونه اي بسته بندي شوند که هوا داخل آنها نفوذ نکند، تا 4 – 3 هفته قابل مصرف هستند.
